Als alles meezit kan Nederland op maandag 4 januari 2021 starten met het inenten van mensen tegen het coronavirus, zo maakte minister De Jonge eergisteren bekend. Toen ik het goede nieuws hoorde, kon ik het bijna niet geloven. Maar ik werd er wel blij van!

Gisteren zat ik twee uur in mijn auto. Ik houd ervan om tijdens autoritten naar de radio te luisteren. Ik switch graag tussen BNR en Radio 1. Ik hoorde allerlei deskundigen en belanghebbenden voorbijkomen die grote bedenkingen hebben bij de haalbaarheid van de plannen van De Jonge. Sterker nog, sommigen betwijfelen zelfs of er überhaupt een plan is. Je zou er moedeloos van worden.

Invloed

Blij of moedeloos, het helpt allebei niet. Want ik heb er geen invloed op. Om met Stephen Covey te spreken: wanneer er gestart wordt met inenten zit in mijn cirkel van betrokkenheid, maar niet in mijn cirkel van invloed. Dat geldt voor vrijwel alle Nederlanders, waaronder ook de ondernemers.

En als deze onzekerheid nu de enige was! Er zijn tal van onzekerheden waar ondernemers mee hebben te maken die grote gevolgen voor hun bedrijf kunnen hebben, maar waar ze weinig of geen invloed op hebben.

Zoals, wanneer kunnen we weer terug naar ‘normaal’? En is dat ‘normaal’ nog wel het ‘oude normaal’? Blijven we veel thuiswerken? Is het nog wel nodig wegen te bouwen? Is online vergaderen een blijvertje? Gaan we weer net zo veel vliegen als we deden voor Corona?

Of hoe ontwikkelt de wereldeconomie zich? Heeft de huidige economische crisis de vorm van een V, U, W, L, K of nog weer een andere letter? Wie zij de winnaars en wie de verliezers van deze crisis? Komt het economisch herstel op tijd voor de horeca, de evenementenindustrie, de culturele instellingen? Hoe hoog zal de werkloosheid oplopen? Hoe zelfredzaam zijn ZZP-ers? Hoelang blijft de overheid het bedrijfsleven nog ondersteunen? Wat als er na maart 2021 een kabinet van een andere politieke samenstelling komt?

En ook wat gaan we doen aan wat waarschijnlijk de grootste crisis is van onze tijd, die van het klimaat? Hoe gaan we op een duurzame manier voorzien in onze energiebehoefte? Hoe gaan we de stikstofcrisis oplossen? Komt er weer ruimte voor de noodzakelijke bouw van huizen en waar? Wat voor Brexit krijgen we en hoe gaat die onze economie raken? En de almaar oplopende kosten van de gezondheidszorg, wat gaan we daaraan doen?

Een greep uit de ontwikkelingen en onzekerheden waar we als ondernemers mee te maken hebben. Afhankelijk van de bedrijfstak raken die ons in meer of mindere mate. En dat kan zowel negatief als positief uitpakken, zoals we juist in de afgelopen maanden hebben gezien.

Goede strategie helpt

Op de (toekomstige) omstandigheden heb je als ondernemer weinig of geen invloed. Maar wèl op hoe je met die omstandigheden omgaat, erop reageert of beter nog anticipeert. Welke beslissingen neem je en hoe voer je die uit?

Wat enorm helpt is een goede strategie. Een goede strategie is onder andere gebaseerd op wat-als-scenario’s, waarin rekening is gehouden met de voor jouw bedrijf belangrijke onzekerheden.

Goede strategie geeft houvast, overzicht en rust, en maakt de kans op winst en duurzaam succes een stuk groter.

Zonder goede strategie val je gemakkelijk ten prooi aan opportunisme en jaag je achter elke mogelijkheid aan, of raak je overweldigd en bevries je. Een goede strategie geeft juist houvast, overzicht en rust in het algemeen en in uitdagende tijden in het bijzonder.

Zoals een van de meest invloedrijke denkers over strategie, Richard Rumelt, al jaren geleden aantoonde: er is een verband tussen de strategie en de winstgevendheid van een bedrijf. Dus het beschikken over een goede strategie maakt de kans op duurzaam succes een stuk groter.

Volgens diezelfde Rumelt is goede strategie helaas eerder uitzondering dan regel. Maar dat betekent ook dat er grote kansen zijn om het beter te doen dan de concurrentie.

Dat is pas echt goed nieuws voor ondernemers!

Goede strategie is eerder uitzondering dan regel. Dat biedt grote kansen aan ondernemers om het beter te doen dan de concurrentie!

 Wil je mijn blog voortaan als nieuwsbrief in je e-mail ontvangen? Klik op deze link. 

Lees verder

Sorry, geen belediging. Maar deze uitspraak (vrij naar Bill Clinton) schoot me vanmorgen te binnen. Hoe zit dat?

Allereerst een bekentenis: het eerste wat ik meestal doe als ik wakker word, is het nieuws checken op mijn smartphone. Een slechte gewoonte, maar ja, het is voor deze nieuwsjunkie lastig om van zijn verslaving af te komen.

Vanmorgen trok dit nieuws over de zogeheten stikstofcrisis mijn aandacht: een kleine groep veehouders is verantwoordelijk voor extreem hoge stikstofuitstoot, waardoor de weg- en woningbouw in de betreffende regio’s stilligt. Platform voor onderzoeksjournalistiek Investico heeft dat berekend.

Het gaat om slechts 25 (!) bedrijven die Nederland als het ware op slot houden. Nog een saillant ‘detail’: er is een kalkoenbedrijf in Ermelo dat jaarlijks voor meer stikstofneerslag zorgt dan de landelijke snelheidsverlaging tot 100 kilometer per uur heeft bespaard! Mindblowing.

Nou heb ik van de stikstofproblematiek geen verstand. Maar ik weet wel iets van het algemene verschijnsel dat we hier zien. Namelijk, de wereld zit vol met ongelijkheid.

Denk maar eens aan alledaagse zaken als de kleren die we dragen, het servies dat we gebruiken, of de mensen waar we mee omgaan. De kans is nul dat je al je kledingstukken evenveel draagt, al je servies evenveel gebruikt of met alle mensen die je kent evenveel omgaat.

Dit verschijnsel werd ruim een eeuw geleden ontdekt door de Italiaanse econoom Vilfredo Pareto. Hij onderzocht de verdeling van inkomens en rijkdom in het 19e eeuwse Engeland, en kwam tot het volgende inzicht: het grootste deel van inkomens en rijkdom gaat naar een minderheid van de mensen. Hij ontdekte ook dat er een bepaalde mathematische verhouding was: 20% van de mensen beschikt over 80% van de inkomens en rijkdom.

Later ontdekte hij dat dit principe altijd en overal werkt. Zij het dat het niet altijd een 80/20-relatie is, maar dat het bijvoorbeeld ook 75/35, 93/22 of 99/6 kan zijn. De essentie is dat er altijd en overal sprake is van ongelijkheid: een klein deel van de oorzaken, input of inspanning levert het merendeel op van de resultaten, output of opbrengsten.

Sindsdien wordt dit het Pareto-principe genoemd, ook wel bekend als 80/20-principe.

Het 80/20-principe is ontzettend belangrijk als je met zo min mogelijk kosten en moeite, zo veel mogelijk opbrengsten wil bereiken. Bijvoorbeeld in plaats van stikstofuitstoot met algemene maatregelen te willen beperken, is het waarschijnlijk veel effectiever en efficiënter heel gericht iets te gaan doen aan die 25 bedrijven.

Het 80/20-principe werkt dus altijd en overal. En dus ook voor organisaties en bedrijven die duurzaam succesvol willen worden. Een van de grondbeginselen voor duurzaam succes is te ontdekken welke ‘20%’ van de hulpbronnen, producten of markten ‘80%’ van de opbrengsten genereert, en je vervolgens vooral op die ‘20%’ te richten.

Maak gebruik van ongelijkheid en focus op wat er echt toe doet!

Als je wilt verkennen hoe je het 80/20-principe voor jouw bedrijf of organisatie kunt laten werken, klik op deze link en boek een 1-op-1 gesprek met mij.

Lees verder