Sinds een maand of twee heb ik thuis een spinningfiets. Daar zit ik zo’n drie keer per week op en doe dan online een ‘indoor cycling’ les. Een behoorlijk intensieve workout op het ritme van zeer stimulerende muziek, begeleid door mijn virtuele instructeurs.
Tot voor Corona deed ik dat, ook drie keer per week, bij mij in de sportschool. Met een heleboel mensen in een nogal warm en zweterig zaaltje, begeleid door super enthousiaste offline instructeurs. Op werkdagen ’s avonds om 8 uur en in het weekend om 10 uur ’s morgens.
Ik ben er voor de eerste lockdown in maart al mee gestopt. Helaas, want ik vond het heerlijk om te doen. Maar gezien mijn astmatische aanleg, leek het me niet zo verstandig om er onder die omstandigheden mee door te gaan.
Vervolgens ben ik buiten gaan hardlopen, maar ik kwam erachter waarom ik daar jaren geleden mee was gestopt en ben gaan spinnen: blessures aan knieën en kuiten waren in no-time terug. :-(
Vandaar dat ik mij nu de luxe heb gepermitteerd van een eigen spinningfiets. Want spinning is voor mij ideaal. Het kost niet veel tijd, je wordt er enorm fit van, het is niet blessuregevoelig, en ik vind het echt ontzettend leuk om te doen. En omdat ik nu thuis een spinningfiets heb, kan ik het ook nog eens doen wanneer ik wil (’s ochtends om een uur of 7) èn voor het open raam!
Mijn online instructeurs komen voornamelijk uit Australië (voor de kenners: ik doe aan RPM). En alhoewel ik mijn Nederlandse instructeurs echt mis, beschikken zij over dat typisch Angelsaksische vermogen tot peptalk.
Vanmorgen zat ik weer op mijn bike (dat klinkt een stuk cooler dan ‘fiets’). Terwijl we begonnen aan het zwaarste nummer van de les, sprak Dee Rowell, de instructeur van dienst en een echte fitgirl, de volgende woorden:
“It’s going to be challenging. But ultimately challenges create change. We embrace change today!”
Misschien komt het in geschreven tekst minder sterk over, maar ik kan je verzekeren dat ik er dan helemaal voor ga. Dan fiets ik me nog meer het snot voor de ogen (om met de beroemde oud-wielrenner Gerrie Knetemann te spreken).
Maar toen ik na een verfrissende douche aan het ontbijt zat, bedacht ik me dat de woorden van Dee meer zijn dan peptalk voor een workout. Je zou het ook kunnen zien als motto voor deze tijd.
Ja, er zijn uitdagingen. Voor de een groter dan voor de ander, maar we hebben allemaal zo onze uitdagingen tijdens deze tweede lockdown. En die uitdagingen betekenen verandering. Dàt omarmen en je er niet tegen verzetten, zou wel eens kunnen helpen om goed door deze crisis heen te komen. En er misschien zelfs beter uit te komen.
Is dat niet een hoopvolle gedachte? Met dank aan Dee.
Wil je mijn blog voortaan als nieuwsbrief in je e-mail ontvangen? Klik op deze link.
Lees verder
